ιπποκρατώ

ἱπποκρατῶ, -έω (Α)

υπερισχύω, είμαι υπέρτερος κατά το ιππικό, νικώ σε ιππομαχία

2. παθ. ἱπποκρατοῡμαι, -έομαι

α) είμαι υποδεέστερος κατά το ιππικό

β) είμαι υπό την εξουσία ιππικής δύναμης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)-* + -κρατῶ (< -κράτης < κράτος), πρβλ. ναυ-κρατῶ, τειχο-κρατῶ].